متحد غرب در آغوش پکن
به گزارش کشتی کروز، ترکیه متحد سنتی غرب در منطقه و یکی از اعضای کلیدی ناتو رو زبه روز بیشتر به سمت شرق چرخش می نماید. ماجراجویی های رجب اردوغان، رئیس جمهوری اقتدارگرای ترکیه، در دریای مدیترانه برای بهره برداری از منابع گازی خشم اتحادیه اروپا را برانگیخته و به زودی قرار است رهبران این اتحادیه تحریم هایی مالی علیه آنکارا اعمال نمایند، هم زمان ایالات متحده نیز میخواهد بر سر خرید سامانه دفاعی اس-400 مجازات هایی علیه ترکیه معین کند. در چنین شرایطی نگاه اردوغان بیش از گذشته به شرق از جمله چین دوخته شده تا شاید بتواند تبعات تحریم ها و مجازات هایی را که غرب علیه کشورش اعمال می نماید، با گسترش مناسبات مالی با حکومت کمونیستی پکن جبران کند.
با ما همراه باشید و با تور چین ارزان از شگفت انگیزترین کشور دنیا دیدن کنید بر روی دیوار چین سلفی بگیرید، از قصر ممنوعه دیدن کنید و در خیابان شانگهای پیشرفته ترین آسیا قدم بزنید.
شرق در ادامه نوشت: اخیرا رسانه های ترکیه اعلام کردند که اولین قطار حامل محصولات صادراتی ترکیه به چین از راستا گرجستان- آذربایجان- آسیای میانه و مغولستان رهسپار چین شده تا نشانه ای باشد از اراده رهبران چین و ترکیه برای تقویت مناسبات خود حتی بدون مشارکت ایران. ترکیه که زمانی در جنگ کره در دهه 1950 علیه چینی ها می جنگید، اکنون برای جلوگیری از افتادن در ورطه یک بحران مالی بیش از همواره به چین وابسته شده است.
در یک سال اخیر همه گیری ویروس کرونا ضربات مالی مهلکی به کشور های مختلف وارد نموده و ترکیه نیز که وابستگی زیادی به درآمد از صنعت توریسم دارد، دچار ضرر قابل توجهی شده، اما در طرف مقابل، چین که مبدأ شیوع ویروس کرونا بود، به شکلی عجیب کمترین آسیب مالی و مالی را از این بحران دید و توانایی این را دارد که در مدیریت بحران ناشی از شیوع ویروس کرونا به حکومت اردوغان یاری کند.
بر اساس برآورد مؤسسه مورگان استنلی، با توجه به کسری تجاری و کاهش درآمد حاصل از گردشگری، کسری بودجه ترکیه در ماه آوریل 2020 از 5.6 میلیارد دلار فراتر رفت، در حالی که این رقم در انتها سال 2019 تنها 500 میلیون دلار بود.
در چنین شرایطی سرمایه گذاری چین برای ترکیه نقشی حیاتی ایفا می نماید؛ چرا که ترکیه تقریبا تمام ذخایر مهم خارجی را که برای پرداخت بدهی خود لازم داشت، مصرف نموده است.
پکن با آگاهی از شرایط بحرانی آنکارا مترصد فرصت بود تا اطمینان یابد که ترکیه را می تواند نزدیک تر از همواره به خود ببیند و حکومت اردوغان به شریک مهمی در پروژه احیای راه ابریشم (کمربند و جاده) تبدیل گردد. یک شرکت لجستیکی چینی اخیرا 48 درصد از انتهاه کامپورت را به قیمت 940 میلیون دلار از ترکیه خریداری نموده است. این انتهاه در ساحل شمال غربی دریای مرمره واقع شده و سومین ترمینال کانتینری عظیم ترکیه است و یک ترمینال استراتژیک در ارتباط تجاری ترکیه و اروپا محسوب می گردد.
نمونه های زیادی از گسترش همکاری های پکن و آنکارا در ماه های اخیر وجود دارد، اما با وجود سرمایه گذاری بسیار مشتاقانه چینی ها بعید است که بحران ارزی ترکیه و مشکل بدهی های بلند مدت این کشور که به مرز 400 میلیارد دلار رسیده به سادگی جبران گردد. ورشکستگی بسیاری از مشاغل در ترکیه در یک سال اخیر بر پروژه هایی که بودجه آن را چینی ها تأمین می کردند نیز تأثیر گذاشته است. در یک مورد می توان به پروژه ساخت پل یواز سلطان سلیم یکی از بلندترین پل های دنیا اشاره نمود که بودجه 2.7 میلیارد دلاری آن از سوی چین تأمین شده بود، اما زمانی که معین شد که مالک پروژه قادر به پس دادن این بدهی نیست، این پل با رقم 688 میلیون دلار به سرمایه گذاران چینی فروخته شد.
اما آیا سرمایه گذاری های سنگین چین برای نجات ترکیه کفایت می نماید؟ در شرایط فعلی به این سؤال با تردید باید پاسخ داد. در حالی که شرکت های غربی دیگر تمایل چندانی به حضور در ترکیه از خود نشان نمی دهند، بحران کرونا و چالش های مالی و مالی ناشی از آن می تواند بهانه دیگری برای شرکت های اروپایی باشد تا در تصمیم خود برای ترک ترکیه جدی تر شوند و شرکت های خصوصی هم سهام خود را می فروشند. در چنین شرایطی چین نه تن ها باید این شکاف سرمایه گذاری را پر کند بلکه همچنین شکاف اختلاف ارزی لیر و دلار را که در حال نوسان است هم باید پر کند و این موضوع کار چینی ها را سخت می نماید.
ناامیدی از واشنگتن
برای دولت بایدن که به زودی رهبری کاخ سفید را در دست می گیرد هم نفوذ در حال گسترش چین در اقتصاد یک کشور عضو ناتو موضوعی بسیار نگران نماینده است. اردوغان امیدوار بود که دونالد ترامپ رئیس جمهوری آمریکا باقی بماند تا با لابی گری در صندوق بین المللی پول یاری مالی قابل توجهی برای بهبود شرایط مالی ترکیه جلب کند، اما تصمیم ترکیه برای خرید سیستم دفاع موشکی از روسیه که واکنش منفی واشنگتن را در پی داشت و شکست ترامپ در انتخابات کار را برای اردوغان سختتر از قبل کرد؛ و خاتمه نکته مهم که باید در توسعه مناسبات تجاری ترکیه و چین مورد توجه قرار داد، این است که این مناسبات دو طرفه نیست و ترکیه در عمل نمی تواند احتیاج تجاری و مالی از چین را رفع کند.
هیچ چیزی در ترکیه وجود ندارد که چین نتواند ارزان تر فراوری کند یا برای فراوری آن احتیاج به تخصص و دانش ترکیه داشته باشد. این یک واقعیت است که با وجود نمایش تبلیغاتی ارسال قطاری حامل محموله صادراتی ترکیه به چین، تجارت دو کشور کاملا یک طرفه است و این باید آنکارا را نگران کند.
تاجیکستان که بدهی زیادی به چین دارد، سال گذشته برای جبران بخشی از این بدهی، یک معدن طلا را به چینی ها واگذار کرد تا آن ها علاوه بر ساخت نیروگاه، بخشی از بدهی تاجیکستان را هم کم نمایند. چند سال قبل از آن هم تاجیکستان تعدادی از زمین های افراد بومی را در ازای بدهی به سرمایه گذاران چینی واگذار کرد. عدم تعادل تجاری میان ترکیه و چین ممکن است سرنوشت تاجیکستان را برای حکومت اردوغان رقم بزند.
منبع: فرارو