فیلم لباس؛ اوج هیجان و اضطراب در یک مغازۀ خیاطی
به گزارش کشتی کروز، مارک رایلنس همین اخیرا در جایی گفته بود که بازی در فیلم برایش خسته کننده است و بازی در تئاتر را هزار برابر لذتبخش تر می داند. اما این افسانۀ 62 سالۀ انگلیسی اصلا خسته به نظر نمی آید؛ بر عکس، انگار واقعا دارد از کارش لذت می برد.
به گزارش خبرنگاران؛ داستان این فیلم در شیکاگوی دهۀ 1950 می گذرد. خیاطی به نام بریت لئونارد (با بازی رایلنس) که با لقب انگلیسی معروف است، برای دار و دسته های تبهکار شهر لباس می دوزد.
لئونارد با مهارت فوق العاده ای که دارد برترین لباس ها را برای این اراذل و اوباش تهیه می نماید. آن ها کسب و کار او را پر رونق نگه می دارند و ضمناً از مغازۀ او به عنوان محل امنی برای رد و بدل کردن پول و بسته های مشکوک استفاده می نمایند.
یک روز دو تبهکار جوان به نام های ریچی (دیلان اوبراین) و فرانسیس (جانی فلین) به وسیله یکی از این بسته ها آگاه می شوند که یک جاسوس در دم و دستگاهشان نفوذ نموده. در یک شب طولانی برفی، یک بازی موش و گربه به راه می افتد که ریچی، فرانسیس و لئونارد چهره های اصلی آن هستند؛ منشی موقر و باهوش لئونارد به نام مابل (زوئی دوچ) و پدر ریچی (سیمون راسل) هم در این بازی حضور دارند. هیجان در بالاترین سطح است در حالیکه همۀ ماجرا ها فقط در سه اتاق مغازۀ لئونارد اتفاق می افتد. چه کسی از این بازی جان سالم به در می برد؟
فیلم لباس یک جور هایی معکوس فیلم قدرت سگ است. بندیکت کامبربچ در ابتدای آن فیلم شخصیت خیلی خشن و سرسختی دارد و کم کم نرم و رام می گردد. اما در اینجا اوضاع فرق دارد و لئونارد کم کم آن روی سفت و سخت خودش را به ما نشان می دهد.
بازی درخشان و خیره نمایندۀ رایلنس علی رغم اینکه استرس و هیجان را به اوج می رساند، اما خالی از یک جور شوخی و طنز هم نیست. یکی از صحنه های مجذوب کننده فیلم جایی است که او و سیمون راسل در برابر هم قرار گرفته اند و با هوشیاری کامل مواظب رفتار هم هستند. بازی فلین و دوچ هم منسجم و بدون نقص است.
کارگردان فیلم لباس که یکی از نویسندگان آن هم هست، گراهام مور است که قبلا برای نوشتن فیلمنامۀ بازی تقلید برندۀ اسکار شده است. مور که خودش اهل شیکاگو است، با سبک زندگی و احوالات انگلیسی تبار های ساکن شیکاگو کاملا آشنا است.
او در این فیلم همۀ کلیشه هایی را که معمولا در سینمای آمریکا در نشان دادن انگلیسی ها وجود دارد کنار گذاشته و تصویر اصیل و خلاقانۀ خودش را آفریده است. اما شاید از طرف دیگر در نشان دادن آمریکایی ها کمی در دام کلیشه ها افتاده باشد.
برخی از پیچش های داستانی فیلم تا حدی نتراشیده و نادلچسب از کار درآمده اند و صحنه پردازی فیلم بیش از اندازه تئاتری است. اینکه تمام زمان فیلم در یک فضای بسته می گذرد هم یک اندازه آزاردهنده است.
اما این ضعف ها نباید باعث گردد که شانس تماشا بازی رایلنس را در نقش لئونارد از دست بدهیم. کار بازیگری رایلنس بعد از ایفای نقش در فیلم پل جاسوسان اسپیلبرگ در راستا درخشانی افتاده است. شاید او عاشق تئاتر باشد، اما دوربین واقعا عاشق اوست.
- کارگردان: گراهام مور (Graham Moore)
- فیلمنامه نویسان: گراهام مور، جاناتان مک کلین (Johnathan Mc Clain)
- بازیگران: مارک رایلنس (Mark Rylance)، زوئی دوچ (Zoey Deutch)، دیلان اوبراین (Dylan OBrien)
- امتیاز: 7.9/10
منبع: standard.co.uk
منبع: فرارو