خوک؛ چرا نقدهای فیلم تازه نیکولاس کیج انقدر مثبت هستند؟ - کشتی کروز

منتقدان از بازی کیج به اسم یک آشپز نخبه سابق که منزوی شده است و نحوه کارگردانی مایکل سارنوسکی در اولین فیلمش، ستایش نموده اند. برای بسیاری، خوک یادآوری این موضوع است که کیج با وجود حرفه پرنوسان خود، هم چنان بازیگری مجذوب نماینده است.

فیلم در ابتدا نیکولاس کیج را در نقش راب نشان می دهد که ریش دارد و مردی مرموز است و رابطه ای آرامش بخش با حیوان خانگی خود که یک خوک است، دارد. هنگامی که خوک به سرقت می رود، راب با تهیه نماینده غذایی به نام امیر (با بازی الکس ولف) همکاری می نماید تا او را به دنیای زیرزمینی آشپزی پورتلند ببرد. طرح فیلم تا حدودی مانند فیلم های جان ویک است اما تمرکز خوک کمتر بر روی اکشن و بیشتر در خصوص شخصیت راب است.

سبک فیلم شباهت بیشتری به فیلم های هنری دارد تا فیلم های اکشن یا کم بودجه ای که کیج اغلب در آن ها ظاهر می گردد. این فیلم، رفته رفته اطلاعات بیشتری در خصوص دنیای راب ارائه می دهد و منتقدان از سرعت فیلم و تمرکز روی شخصیت ها استقبال نموده اند.

شیکاگو سان تایمز می نویسد:

خوک یک فیلم انتقام جویانه یا پررمز و راز نیست، گرچه ما به سرنوشت آن موجود بیچاره بسیار اهمیت می دهیم و در نهایت می فهمیم که چه بلایی بر سر او آمده است. این فیلم نشان دهنده یک کاراکتر روستایی، شاعرانه، گهگاه خنده دار، گاهی دلخراش و فوق العاده عجیب و به یاد ماندنی از مردی است که درد عظیمی را تحمل می نماید و مجبور به گوشه گیری می گردد.

رولینگ استون هم تصویر غیر معمول و تخیلی خوک از دنیای آشپزی را تحسین می نماید و می نویسد:

امیر و راب دو فرد ناراضی از شرایط هستند که اولی علی رغم میل خود، برای یاری به دومی اقدام می نماید. زیرا در آخر، یک خوک گمشده برای هر دو دردسر ایجاد می نماید. خوک به زیرزمینی عجیب منتقل می گردد که یکی از مکان های جالب فیلم است.

عملکرد نیکلاس کیج یکی از نکات نقدهای مثبت بوده است. شخصیت او در مقایسه با کاراکتر او در فیلم های مندی و لاوکرفت، بیشتر، حساس و زخم خورده است تا عصبانی.

ای وی کلاب عملکرد متمایز کیج را ستایش می نماید و می نویسد:

هیچکدام از مجذوب نمایندهیت های فیلم، بدون اجرای کیج در قالب شخصیت درمانده اما قاطع راب، دیده نمی شد. برخی از کارهای راب، جالب توجه هستند. برای مثال، امتناع او از درمان زخم های زیادش و گذاشتن خون خشک و کیک روی صورتش. احساسات او چنان اصیل و نیرومند هستند که به شما اجازه نمی دهد تا آن ها را باور نکنید.

فیلم استیج می نویسد:

این فیلم، یک کار فوق العاده احساسی و قابل درک است و از توانایی کیج برای نمایش شخصیتی استفاده می نماید که شنماینده است و فقط می خواهد دوستش برگردد. نحوه پیشرفت عملکرد وی در طول زمان فیلم، بسیار قابل توجه است. او قبل از وقوع حادثه اصلی، آشکارا خاطرات خود را بیان می نماید و غم خود را بروز می دهد. لحظاتی در فیلم وجود دارد که جزو برترین سکانس های حرفه کیج است و هم چنین نشان می دهد که او استعداد خارق العاده ای دارد.

مایکل سارنوسکی، نویسنده و کارگردان هم به علت فیلم برداری و توجه به جزئیات، مورد توجه قرار می گیرد. منتقدان از نحوه به تصویر کشیدن با دقت همه چیز، از صحنه های درگیری تا وعده های غذایی، لذت می برند و بازی قدرتمند کیج و سایر بازیگران کمتر شناخته شده را تحسین می نمایند.

ولچر می نویسد:

سارنوسکی غالبا دوست دارد دوربین خود را بر روی جزئیات متمرکز کند یا این که تصویر را در میانه لحظه ای دراماتیک، قطع کند . گویی که کوشش می نماید خودآگاهی رابین را که با سرقت خوک از او گرفته شده، نشان دهد.

آتلانتیک هم از عملکرد سارنوسکی رضایت دارد و می نویسد:

در حالی که راب در جستجوی خوک خود به خانه های مختلف، غذاهای پورتلندی می برد، فیلم به یک سفرنامه غذایی تبدیل می گردد. مایکل سارنوسکی، نویسنده و کارگردان فیلم، به زیبایی، هر غذای مجللی را که راب و امیر در دست دارند، به تصویر می کشد.

نیکولاس کیج به خاطر سبک بازی منحصر به فردش مشهور است اما بسیاری از فیلم های او نظیر کمدی اکشن سرزمین عجایب ویلی با نقدها زیادی روبرو شدند. خوک با بدست آوردن تحسین منتقدان، تا حدودی فرایند اخیر او را جبران می نماید. این فیلم دارای امتیاز 97 در سایت راتن تومیتوز و امتیاز 82 در سایت متاکریتیک و هم چنین امتیازات بالای مخاطبان است که نشان می دهد بسیاری از بینندگان و منتقدان از تماشا کیج در این فیلم هیجان انگیز و بی نظیر، لذت برده اند.

منبع: Screenrant