راه های اروپا و ایران برای حفظ روابط بانکی و مالی - کشتی کروز

به گزارش خبرنگاران به نقل از دویچه وله، سوئیفت یک سیستم پرداخت بین المللی مستقل در بلژیک است که بیش از 10 هزار بانک در سراسر جهان را به یکدیگر متصل نموده است. این سیستم در گذشته نیز مجبور شد به دلیل نفود گسترده آمریکا بر آن، دسترسی کوبا و ایران را قطع کند. از زمان حملات یازده سپتامبر سال 2001 به برج های دوقلوی آمریکا، وزارت خزانه داری این کشور به بهانه مبارزه با تروریسم دسترسی کامل به اطلاعات تراکنش های سوئیفت دارد.

اگر سوئیفت نتواند نظر آمریکا برای معاف شدن از تحریم های ایران را جلب کند، مجبور خواهد شد دسترسی بانک های ایرانی به سیستم خود را در چهارم نوامبر (سیزده آبان) قطع کند. بسیاری از شرکت های اروپایی تاکنون از ترس تحریم های آمریکا ناچار به ترک بازار ایران گردیده اند.

راهکارهایی در عین حال برای حفظ روابط مالی و بانکی بین ایران و اروپا وجود دارد: از دید برخی از کارشناسان بازار ارزهای دیجیتالی می تواند یکی از این راهکار ها باشد. محمدرضا پورابراهیمی-رئیس کمیسیون اقتصادی مجلس ایران نیز از استفاده از شبکه های مالی غیرمتمرکز حمایت نموده است.

روش های قدیمی تری نیز وجود دارد: در دوره ممنوعیت قبلی ایران از استفاده از سوئیفت در سال های 2012 تا 2016، برخی از بانک های اروپایی ارتباط خود با نهادهای مالی ایران را از طریق سیستم موقتی و موردی حفظ نموده بودند که این سیستم ها می توانند احیا و ارتقا داده شوند.

راه دیگر استفاده از بانک های کوچک تری است که ارتباط کمتری با بازارهای مالی آمریکا دارند و می توانند پرداخت های بین ایران و اروپا را انجام دهند.

هم چنین راهکار دیگر این خواهد بود که به جای استفاده از علائم شناسایی مورد استفاده سوئیفت از شناسه های ایبان یا شماره حساب بانکی بین المللی استفاده گردد که یک استاندارد بین المللی متفاوت از کدهای سوئیفت است.

به گفته صندوق بین المللی پول، یورو به سرعت در حال نزدیک شدن به دلار در وسیله پرداخت است به گونه ای که سهم دلار از تراکنش های بین المللی در حال حاضر 39.9 درصد و یورو 35.7 درصد است. دلار 62.7 درصد از ذخایر بانکی جهانی و یورو 20.1 درصد این ذخایر را تشکیل می دهند.