کاش هیتلر هنردوست نبود! - کشتی کروز

به گزارش خبرنگاران، هیتلر به عنوان یکی از خون ریزترین رهبران سیاسی دنیا شناخته می گردد، اما در هنر نیز دستی داشت . کلیساهای عجیب، کلیساهای جامع، حومه زیبا و صحنه های کنار دریای آرام که تمامی با آب رنگ خلق شده اند، آثار هنری هستند که توسط آدولف هیتلر، دیکتاتور آلمان و آتش افروز جنگ دنیای دوم پدید آمده اند.

علاقه هیتلر به هنر در سن جوانی به وجود آمد و تنش بین او و پدرش (آلویس) او را به اوج رساند. آلویس از فرزندش می خواست که شغل عملی تری را در اداره گمرک دنبال کند. چند سال پس از مرگ ناگهانی پدر در سال 1903، آدولف به وین مهاجرت کرد و زندگی جدیدی را در آن جا به عنوان یک هنرمند فقیر، در پیش گرفت. او مجبور بود که در پناهگاه بی خانمان ها زندگی کند و خرج معاشش را از راه فروش کارت پستال به دنیاگردان به دست آورد.

هرچند که آموزشگاه هنرهای زیبای وین دو بار هیتلر را رد کرد و هنر وی را فاقد صلاحیت لازم دانست. او اما پایش را از دنیای هنر نبرید و زمانی که در حال کشورگشایی بود، تصمیم گرفت تا آثار ارزشمند هنری کشور فتح شده را جمع آوری کند تا پس از جنگ آنها را در یک موزه عظیم به نمایش بگذارد؛ آرزوهایی که البته هیچ گاه محقق نشد.

سودای جمع آوری آثار هنری ارزشمند در میان شعله های آتش جنگ، سرنوشت تلخی را برای بسیاری از این آثار رقم زد. بعضی از آثار خوشبخت بودند و سال ها بعد پیدا شدند و بعضی هم در میان صفحات سیاه تاریخ اروپا برای همواره گم شدند.

در این گزارش بعضی از مهمترین آثاری که قربانی طمع نازی ها شدند، معرفی می گردد:

• پرتره مرد جوان از رافائل

پرتره مرد جوان از رافائل یکی از مشهورترین آثار هنری از دست رفته در جنگ دنیای دوم است. این اثر که برای موزه هیتلر از لهستان دزدیده شده بود، در روزهای انتها جنگ برای همواره ناپدید شد. هرچند که هر از گاهی شایعات تایید نشده ای مبنی بر پیدا شدن آن به گوش می رسد.

رافائل در زمان خود به عنوان هنرمند بسیار محبوبی شناخته می شد که هم در طبقه اشرافان و هم بین عموم مردم از ارزش و صندلی برخوردار بود. برنارد برنسون - تاریخدان هنری - در قالب یادداشتی در سال 1952 میلادی رافائل را مشهورترین و محبوب ترین هنرمند دوران رنسانس توصیف کرد.

• خودنگاره ای از ون گوگ

خودنگاره ون گوگ که به عنوان یکی از خاص ترین نقاشی های این هنرمند محسوب می گردد، در آلمان و در آتش بمب متفقین نابود یا گم شد. در واقع هنوز درست معین نیست که چه بلایی بر سر آثار گم شده جنگ دنیای دوم آماده است. هنوز هم امیدهایی برای یافتن دوباره آنها وجود دارد.

بعضی معتقدند که این اثر ونگوگ ممکن است از آتش متفقین در امان مانده باشد. گفته می گردد تابلو نقاشی هنرمند در جاده به سمت تاراسکون که محض احتیاط در معدن نمک قرار داده شده بود، در آخرین روزهای بقای نازی ها، دزدیده شده باشد.

این تابلو نقاشی، ون گوگ را که لوازم نقاشی اش را به همراه دارد در میانه یک جاده به تصویر کشیده است و از این جهت خاص ترین خودنگاره این هنرمند شناخته می گردد که تمام 36 خودنگاره به جا مانده از ون گوگ فقط سر یا سر و بخشی از شانه هایش را به تصویر می کشند.

بیش از 400 تابلو نقاشی متعلق به موزه ماگدبورگ مخفیانه به معدن نمکی در نزدیکی این موزه انتقال داده شدند. پس از این تخلیه، بمبارانی سبب ویرانی بخشی از این موزه در ژانویه سال 1945 شد.

تابلو نقاشی هنرمند در جاده به سمت تاراسکون یکی از 400 تابلویی بود که در عمق 460 متری معدنی قرار داده شد. اما در بالای همین مجموعه هنری یک کارخانه مخفی برای ساخت موتور جت های نیروی هوایی هیتلر مشغول فعالیت بود. در ظهر 12 آوریل 1945 نیروهای ایالات متحده به نزدیکی این معدن رسیدند. پس از آن دو آتش سوزی در معدن نمک جایی که مجموعه هنری موزه ماگدبورگ نگهداری می شد، رخ داد: نخستین بار ساعاتی پس از رسیدن نیروهای نظامی ایالات متحده و دیگری در 30 آوریل.

اسناد غیرمحرمانه ارتش ایالات متحده نشان می دهد آتش سوزی ها توسط افراد بی خانمانی که برای غارت آثار این موزه به معدن وارد شده بودند رخ داده است. هیچ شواهدی مبنی بر عمدی یا غیرعمدی بودن آن نیز کشف نشده است.وان السنر مدیر سابق موزه ماگدبورگ اما معتقد است آتش سوزی ها عمدی بوده اند و به عنوان روشی برای غارت آثار به کار رفته اند و این احتمال وجود دارد که بسیاری از تابلوها غارت شده باشند. هویت غارتگران احتمالی نیز معین نیست؛ آن ها می توانستند صاحب منصبان نازی، شهروندان آلمانی، کارگران هلندی و لهستانی و یا سربازان ایالات متحده باشند.

شواهد امیدوارکننده ای وجود دارد که بعضی از مجموعه آثار هنری این موزه نجات پیدا نموده باشند. دو تابلو نقاشی که در آن معدن نمک قرار داده شده بودند به همراه چند طراحی، مجسمه، کتاب آسیب دیده بعد از جنگ کشف شدند.

• اثری که به مقصد نرسید

اثر سنگ شکنان که حدود سال 1849 توسط نقاش فرانسوی ـ گوستاو کوربه ـ کشیده شده بود، از دیگر آثار مفقود شده دنیا محسوب می گردد. اثری که در آن، یک جوان و یک پیر سنگ شکن نشان داده می شد و یکی از آثار مهم در زمینه رئالیسم اجتماعی محسوب می شد.

این نقاشی اولین بار در سال 1850 در سالن پاریس به نمایش گذاشته شد، اما در جنگ دنیای دوم به همراه 154 تابلو دیگر درحالی که قرار بود به مکان دیگری منتقل شوند، در یک بمباران توسط متفقین در فوریه 1954 برای همواره از بین رفت.

• دختر گم شده در تاریخ

این شاهکار اثر رامبرانت، از نقاشی های مشهور تاریخ هنر قرار بود به همراه 332 اثر هنری دیگر در موزه هیتلر نصب گردد. 162 قطعه از آن موقع یافت شد، اما سرنوشت این اثر آنقدر خوب نبود.

رامبرانت که به نقاش تاریکی ها شهرت دارد، به عنوان یکی از عظیم ترین نقاشان تاریخ هنر شناخته می گردد. اگرچه در دوران حیات خود سفارش های هنری زیادی و گاهی گرانی را می گرفت، اما آنطور که انتظار داشت مورد توجه عموم مردم قرار نگرفته بود و همانند بسیاری از هنرمندان دیگر آثارش سال ها مورد توجه نهاده شد. تا آنجا که امروز آثار رامبرانت در معروف ترین موزه های دنیا نگه داری و جزو گران ترین نقاشی های دنیا دسته بندی می گردد.