قرطبه شهری اسپانیایی غرق در گل
به گزارش کشتی کروز، فصل بهار در همه شهرها زیبایی های خاص خودش را دارد، اما قرطبه شهری در اسپانیا، در این فصل به باغی پر از گل اسرارآمیز تغییر چهره می دهد.
شهر قرطبه در منطقه اندلس، مرکز استان کوردوبا و فاصله 45 دقیقه از طریق قطار از شهر سوییل اسپانیا واقع است. پشت پل های تاریخی، باغ های پر از گل اسرارآمیزی در داخل شهر قرطبه وجود دارد. قسمتی از این باغ ها در مسجد-کلیسای جامع قرطبه (Mezquita) قرار گرفته است. مسجدی که در گذر زمان و حوادثی که پیش آمده، تبدیل به کلیسا شده، ولی دارای معماری اسلامی است. سرستون هایی از جنس مرمر، سنگ سماق، یشم و قوس های نعل اسبی از بارزترین نشانه های معماری اسلامی در این مکان هستند. داخل محراب ها که محل عبادت مسلمانان بود، با خط طلایی آیه هایی از قران نوشته شده است.
در ماه می و در طول برگزاری جشن سالانه گل و گیاه، حیاط این کلیسا مسجد پذیرای جمعیت زیادی می گردد. برای دو هفته ساکنان این کلیسا، حیاط خلوت خودشان را به روی ملاقات عموم باز می نمایند تا همه بتوانند از زیبایی درختان میوه معطر، دریایی از گل های رنگارنگ و جلوه معماری قدیمی استفاده نمایند.
زمانی که قدم به یک چهارم یهودی این کلیسا می گذارید، جایی که مایومینیس فیلسوف به دنیا آمد، بوی باغ های داخل کلیسا را قبل از تماشا شان حس خواهید کرد. بوی شدید گل های یاسمن، شکوفه های نارنجی درختان از پشت دیوارهای سفید و بلند کلیسا در طرف خیابان های اطراف هم قابل تشخیص است.
اگر اتفاقی به کوچه های کناری این کلیسا بروید، با گذرگاه های باریکی روبرو خواهید شد که از پنجره های آهنی کنار آن، گل های اسطوخودوس سر به بیرون کشیده اند و شما را در میان بوی ناب خودشان غرق خواهند کرد. در بهار کوچه های اطراف این کلیسا بویی همچون لیمو به خود می گیرد. مسجد کلیسای قرطبه یا مزکیتا، در طول دو قرن و نیم ساخته و به اتمام رسید. نام قدیم مسجد جامع حضرت بوده است. در طول تاریخ این بنا ابتدا به عنوان مسجد از طریق مسلمانان احداث شد، اما بعد از تصرف شهر به دست اسپانیایی ها به کلیسا تبدیل شد.
در داخل حیاطی به قدمت قرن شانزدهم، مهای از بوی گل های کاغذی وجود دارد. به صورت ماهرانه ای گل های اطلسی طبق الگوهای خود کلیسا، از دیوارهای کنار پله ای گذرگاه ها آویزان شده اند. در پاگرد گلدان های از گل های اطلسی به دور پای شما پیچ خواهند خورد. اگر این محیط شما را خسته نموده است، به همسایگی همین جا بروید، سن باسیلو یکی از زیباترین گلخانه موجود در قرطبه است. در این گلخانه خانوادگی، بیش از شصت نوع گل نایاب می توانید پیدا کنید از جمله: گل کیسه چوپان ارغوانی، ادریسی کرمی و نیلوفرهای نعنایی؛ بعلاوه بیش از پانصد گلدان شامل گل های بگونیا قرمز و گل گوشواره ای از دیوارهای اطراف آویزان شده اند. این خانه به ما یادآوری می نماید که اجدادمان در چه محیطی زندگی می کردند و اکنون، شهرنشینی چه بلایی سر، آن زندگی زیبا آورده است.
اولین جشنواره گل و گیاه شهر قرطبه در سال 1918 برگزار گردید. در پوستر نمایش دو زن با لباس های سیاه و سفید و گل هایی به دست از مردم اسپانیا دعوت می نمایند تا در این نمایشگاه حضور داشته باشند؛ اما در حیاط می توان نشانه هایی از آل آندولسرا پیدا کرد. در سال های 711 تا 1236، قرطبه از طریق مسلمانان اداره می شد. بر اساس گفته های کتاب سوییل، قرطبه و گرانادا، این شهر در آن موقع زیبا، پر از زرق و برق و فرهنگی بود. در همان زمان سیستم آبیاری پیشرفته برای توزیع آب میان مصارف کشاورزی و مصارف روزانه ایجاد شد. محل قرارگیری گل ها در ساختمان به شکلی است که با آفتاب سوزان کویر، گل ها پژمرده نمی شوند و هیچ آفتاب مستقیمی به روی آن ها نمی تابد. ساموئل پارسونز پژوهشگر آمریکایی در سال 1904 در کتاب تاریخ حکومت مورو در اروپا نوشته است:
موروها (مراکشی ها) هیچ چیز در خصوص باغداری نمی دانستند و با خواندن کتیبه ها و استفاده از زمین حاصل خیز این باغ ها را ساختند. آن ها برای آویزان کردن و قرار دادن گل ها، دست به کار شدند و غار، آویز، پله درست کردند.
در خصوص موروها باید اضافه نمود که از ساکنان مراکش کنونی بودند. تا قبل از حمله پادشاه کاتولیک ها در سال 1492، آن ها ساکنان اصلی بخش های اندلسی اسپانیا بودند. از جمله سرزمین هایی که از طریق آن ها اداره می شد، شهر قرطبه بوده است. آن ها مسلمان بودند و باعث رشد اسپانیا از نظر فرهنگی، هنری شدند. ابداعات شان تأثیر فراوانی روی پیشرفت غرب اروپا داشته است. در قسمت مدرن قرطبه، خانه ها هم به نسبت خودشان سرسبز هستند. اگر قدم به سطح شهر بگذارید، خانه هایی خواهید یافت که دیوارهایشان یا گل های آویزان کاشی کاری شده است. یا میدانی با مجسمه ای غرق در گل های پیچک که از سر و روی مجسمه بالا رفته اند، مشاهده خواهید کرد. کوچه هایی باریک که در کنج دیوارهای بمبی از گل های مختلف باز شده و همه جای کوچه، زمین تا روی دیوارها گل باران شده اند. اگر حساسیت فصلی دارید، کل بهار از ورود به این شهر باید اجتناب کنید. جایی در شهر وجود ندارد که بدون گل مانده باشد.
در کنار مجسمه اصلی میدان شهر، گل های عجیب تری خواهید دید. هیچ دسته بندی برای گل های موجود در شهر وجود ندارد و می توانید در کار قارچ های خوراکی، گیاهان گوشت خوار ببینید. اگر دوست دارید که در خصوص تاریخ این منطقه اطلاعات بیشتری داشته باشید، به کلاس های مخصوص دروان آندولس بروید. بعد از کلاس برای برطرف خستگی خودتان، رستوران های غرق در گل را پیشنهاد می کنیم. در همین حوالی رستورانی وجود دارد که سرآشپز آن از مواد غذایی که در قرن دهم میلادی وجود داشتند برای تهیه غذاهایش استفاده می نماید. برای پختن غذا از زغال، برای گرم نگه داشتن از شمع و ادویه های مخصوصی از گل های حیاط پشتی رستوران همچون رزماری، دارچین استفاده می نماید. طعم غذاهای تازه به همراه لیمو از درخت کناردستی خودتان اولین بار در این شهر می تواند برای شما رقم بخورد. سرآشپز می گوید:
دوست داشتم همه غذاهایم، برگرفته از غذاهای آندولس باشد، زیرا بخشی از فرهنگ و تاریخ ما هستند و نباید فراموش شوند.
هتل هایی که در آن اقامت خواهید داشت، پر از بوی گل و گیاهانی است که در شهر قرار دارند، روزها بوی بهار می آید و شب ها کل فضای شهر از بوی شب بوها آکنده می گردد. سعی نکنید در این شهر عطر زیادی بهره ببرید، بوی عطر شما در میان گل ها محو خواهد شد. شاید قرطبه جایی باشد که به آنجا بروید و دوست نداشته باشید از آن خارج شوید.
منبع: کجارو / travelandleisure.com