آنچه در سفر به دهلی باید به گوش بسپارید! - کشتی کروز

برای دیدن تاج محل و مجسمه های بودا، تور هند ما را تجربه کنید.

شاید بهترین فصل آب و هوایی برای سفر به دهلی، بهار باشد اما باز هم شرایط مطبوع نیست. هوا گرم و شرجی است و اگر جایی بدون کولر باشید، گرمای هوا اذیت می نماید. هوای دهلی در تابستان ها، گرم؛ پاییز پر از بارندگی و زمستان ها هم تا نزدیکی صفر درجه سانتی گراد سرد می گردد.

شاید شلوغ ترین وقت از لحاظ تعداد توریست ها، حوالی ژانویه باشد که تعطیلات است و چندتایی جشن و جشنواره هم بر پاست. بهتر است بلافاصله بعد از تعیین شدن زمان سفرتان، رزرو نهایی هتل را نیز انجام دهید تا مجبور نباشید زیر بار هر انتخابی بروید. اگر همراه با بچه ها سفر می کنید، نسبت به امکانات هتل حساس تر باشید تا از گرمای هوا و حشره های مزاحم در امان بمانید.

فرودگاه دهلی، فرودگاه بین المللی گاندی، در غرب شهر واقع شده و با افتتاح ترمینال های جدید به آن، در حال تبدیل شدن به یکی از پیشرفته ترین فرودگاه های جهان است. رفت و آمد به فرودگاه گاندی به طور مرتب با اتوبوس، مترو و تاکسی انجام می گیرد. تاکسی ها از تاکسی متر استفاده می نمایند ولی اگر از قبل نسبت به جهتتان آگاهی نداشته باشید، هیچ بعید نیست مبلغ بیشتری از مسافر بخواهند. رفت و آمد با مترو کار سختی نیست. متروی دهلی از پنج صبح تا یازده شب فعال است و یک خط مستقیم از فرودگاه به مرکز شهر دارد و در ازای کم تر از صد روپیه و در عرض بیست دقیقه، مسافران را به ایستگاه اصلی متروی دهلی می رساند. اتوبوس های فرودگاه را دو شرکت حمل و نقل سازمان دهی می کنـنـد که هر کدام در جهتهای به خصوصی رفت و آمد دارند. اتوبوس ها هر نیم ساعت یک بار از فرودگاه حرکت می نمایند و تا به مرکز شهر برسند نزدیک به پنجاه دقیقه زمان خواهد برد.

پایتخت شلوغ هند، ترافیک زیادی دارد. برای رفت و آمد در شهر بهتر است یا نزدیک به مکان های توریستی هتل بگیرید که پیاده هم بتوانید در اطراف بگردید و یا این که همان اول ورود یک نقشه مترو تهیه کنید. متروی دهلی یکی از بهترین وسایل حمل و نقل برای خود محلی ها و مسافران است. هم گرمای هوا را کم تر احساس می کنید، هم پول کم تری می پردازید و هم در ترافیک نمانده اید.

قلعه سرخ یکی از تماشایی ترین جاهای هند است که در دهلی قرار گرفته است. قلعه ای اسرارآمیز و بسیار بزرگ که از خاک سرخ و به دستور شاه جهان، امپراتور سلسله گورکانیان هند ساخته شده. شاه جهان همان کسی است که تاج محل را نیز در آگرا ساخت و پس از آن به خاطر انتقال قدرتش به دهلی، دستور طراحی این قلعه را در شهر جدید صادر کرد. قلعه سرخ چند دیوان، دروازه، تالار و باغ دارد که تمام بخش های آن در صورت تهیه بلیت قابل بازدید کردن است. با این که معماری این بنا به تنهایی خیره نماینده است، ولی اگر راهنمای مناسب داشته باشید یا نمایش نور و صدای قلعه را که ساعت هفت و نیم هر شب اجرا می گردد ببینید، با تکه هایی از تاریخ هند نیز آشنا خواهید شد.

مسجد جهان نما یا مسجد جامع دهلی یکی دیگر از بناهایی است که به دستور شاه جهان ساخته شده؛ در دهلی قدیم قرار گرفته و اطراف آن را بخش مسلمان نشین دهلی تشکیل می دهد. این مسجد دو تا مناره دارد که بیش از چهل متر ارتفاع دارند، گنبدهایش مرمری اند و یکی از باشکوه ترین مساجد جهان اسلام است. در معماری مسجد جهان نما نشانه های پررنگی از معماری ایرانی به چشم می خورد، ولی هیچ بنایی در دهلی به اندازه آرامگاه همایون، آرامگاه دومین پادشاه سلسله گورکانیان، تحت تاثیر معماری ایرانی نیست. بعد از مرگ همایون، به دستور ملکه، آرامگاه همایون با الهام از چهارباغ اصفهان در قلب دهلی ساخته شد. با الهام از این بنا، آرامگاه خان خانان و همسرش را نیز در نزدیکی همین مقبره ساخته اند.

آرامگاه خان خانان هم در میان باغی بزرگ قرار گرفته که از میان آن نهرهای زیادی می گذرد. نزدیک به این آرامگاه ها، مقبره صوفی بزرگ هند، خواجه نظام الدین اولیاء قرار گرفته است. آرامگاه خواجه نظام الدین هر سال در روز خاصی میزبان مریدان وی و مسلمانانی است که برای توسل به او به آن جا می آیند؛ امیرخسرو دهلوی نیز که یکی از مریدان مشهور خواجه نظام الدین بود، در همین آرامگاه دفن شده است.

روبه روی قلعه سرخ، بازار بزرگ چندی چوک را نباید فراموش کنید. این بازار سنتی که بازار اصلی شهر دهلی به حساب می آید، به دستور دختر شاه جهان و به دست سازندگان تاج محل و قلعه سرخ ساخته شد.

چندی چوک به معنی میدان نقره، دارای سراچه های بسیاری است که اجناس هندی در آن ها پیدا می گردد. پارچه ها و لباس های ساری با رنگ های تندشان، ادویه ها و عطرهای جورواجور، بدلیجات و صندل های چرمی و خیلی چیزهای خوش رنگ و بوی دیگر که می تواند سوغات خوبی هم باشـنـد. صنعت طلای هند در جهان معروف است، سرای طلافروشی در چندی چوک نیز یکی از بزرگ ترین بازارهای طلا در هند است. دستبندها و گوشواره های طلایی که با مینا و صدف تزئین شده اند، یکی از پرطرفدارترین اجناس این بازار برای توریست ها هستند.

بناهای شگفت انگیز ساخته شده به دست مسلمانان در دهلی خیلی بیشتر از آن چیزهایی است که بگردد در مدت زمانی کوتاه بازدید کرد؛ یکی دیگر از معروف ترین ها بلندترین بنای آجری جهان، مناره قطب است که بیشتر از هفتاد متر ارتفاع و چهارصد پله دارد. این بنا در کنار مسجد قطب اسلام در جنوب شهر دهلی واقع شده است.

به جز مسلمانان، هندوها نیز در تاریخ این سرزمین خیلی به چشم می آیند؛ معبد آکشاردام که بزرگ ترین معبد هندوها در جهان است، در دهلی ساخته شده و ساختمان تماشایی و پر زرق و برقی دارد. ورود به آن آداب عمومی مانند مسجد را دارد و در برخی از قسمت ها اجازه عکاسی به توریست ها داده نمی گردد. دهلی با توجه به وسعتش، پارک و باغ هم کم ندارد. پارک دهلی روزهای یک شنبه پاتوق هندی هایی است که تعطیلات را می خواهند همراه خانواده خود بگذرانند. این پارک زمین بازی مخصوص بچه ها و چندین رستوران دارد و برای بچه ها جایی دوست داشتنی خواهد بود. در پارک آهو نیز با تماشا و غذا دادن به آهوهای مشهور هندی باعث میگردد بچه ها اوقات خوشی را سپری نمایند؛ البته به شرطی که هوا خیلی گرم نباشد!

اگر یک شهر در جهان باشد که می توانید یک سال تمام در آن هر روز غذای غیرتکراری بخورید، پایتخت هند است. تنوع ملیت های مختلف با فرهنگ های و دین های متفاوت، باعث شده ذائقه های غذایی متفاوتی نیز در این کشور به وجود بیاید. از آجیل هایی بوداده با ادویه های مختلف گرفته تا کباب های لذیذ دهلی، از مزه هایی است که هیچ وقت از یاد نمی برید. در هند حتی بستنی فلفلی هم پیدا می کنید، شاید برای همه دوست داشتنی نباشد ولی طرفدارهای زیادی از همه جای جهان می آیند تا بستنی چیلی بخورند. بیشتر غذاهای هندی همراه با برنج سرو می گردد و کنار غذای اصلی چند مدل مزه و چاشنی مثل سمبوسه یا سس های سبزیجات مختلف می چینند. شاید همین ضیافت عطرها و طعم هاست که باعث می گردد تا مدت ها بعد از دیدن دهلی، مزه این دیدار باقی بماند.

تاریخچه

دهلی همواره پایتخت هند نبوده، اما از آن جا که شهری مرزی و در جهت راه آسیای جنوب شرقی و مرکزی است، در تاریخ این کشور همواره نقشی اساسی بر عهده داشته است. اعتقادی وجود دارد که این جا، محل شهر باستانی ایندراپراستا بوده که در مهابهاراتا سه هزار سال پیش در خصوص آن صحبت شده است. از طرفی دیگر، شواهد و مدارک تاریخی نشان می دهند که این شهر بیشتر از دو هزار و پانصد سال قدمت ندارد. دست کم هشت شهر شناخته شده، اطراف دهلی پیدا شده که در دوره های مختلف ساخته شده بودند. آخری هم دهلی نویی بود که توسط انگلیسی ها ساخته شد. چهارتا شهر اول، در جنوب دهلی و نزدیک مناره قطب قرار گرفته اند. پنجمی، اسمش فیروزآباد بود و فیروز شاه نامی دستور ساختش را داد.

زمان پادشاهی شر شاه، پنجمی را در پورانا کیلا ساختند. شاه جهان، امپراتور گورکانی در قرن هفدهم میلادی ، هفتمی را ساخت و بعدش هم به این نتیجه رسید که بهتر است پایتخت را از آگرا به آن جا منتقل نمایند. در قرن دوازدهم، چائوهان ها قدرت را به دست گرفتند و دهلی را تبدیل کردند به تاثیرگذارترین مرکز آیین هندو در شمال هند. اما قطب الدین ایبک که در سال 1193 شهر را تصرف کرد، سنت اسلامی را در این شهر پایه گذاشت که شش قرن طول کشید. در سال 1803 بریتانیا دهلی را تصرف کرد وحکومت خودش را در آن جا برقرار کرد. به هر حال شانزده سال بعد دست بریتانیایی ها از حکومت هند کوتاه شد و دهلی ،پایتخت هند آزاد و مستقل شد. از زمان استقلال هند، دهلی به عنوان پایتخت این کشور مدرن، بسیار پیشرفت نموده و به شهری با موقعیت مالی خوب تبدیل شده است.