افتتاح اولین فرودگاه خورشیدی جهان - کشتی کروز

فرودگاه بین المللی کوچین به لحاظ ترانزیت مسافر بزرگترین و شلوغ ترین فرودگاه استان کرالا و سومین فرودگاه پرتردد هند به شمار می رود و در حد فاصل سال های 2013 تا 2014 پذیرای 3750000 مسافر بوده است. از این رو، تامین انرژی این انتهاه هوایی پرتردد بسیار حائز اهمیت است. از سوی دیگر، به علت ایجاد آلاینده های خطرناک در اثر مصرف سوخت های فسیلی و اثرات مخرب آن ها بر محیط زیست، متخصصان اقدام به احداث نیروگاه انرژی خورشیدی در داخل محوطه فرودگاه نموده اند. در واقع، هدف اصلی این پروژه فراوری انرژی پاک جهت تامین کامل انرژی مصرفی فرودگاه و در عین حال صرفه جوئی در مصرف سوخت است که در نهایت باعث پیشگیری از آلودگی محیط زیست می گردد. این نیروگاه که مجهز به 46150 باتری خورشیدی است، توانایی تامین روزانه 50000 تا 60000 واحد انرژی الکتریکی از منبع کاملا طبیعی را دارد. البته پیش از این بخشی از انرژی مورد احتیاج فرودگاه کوچین از نیروگاه خورشیدی کوچکتری تامین می شد که در سال 2013 احداث شده بود، ولی آخرین تغییرات صورت گرفته، قدرت فراوری نیروگاه را تا 12 مگاوات در روز افزایش داده که کلیه احتیاج انرژی روزانه فرودگاه را رفع می نماید. در مجموع، این نیروگاه سالانه 18 میلیون واحد انرژی خورشیدی فراوری می نماید که برابر با انرژی مصرفی 10000 واحد مسکونی در کشور هند در طول یکسال است. طبق پیش بینی ها، این پروژه فراوری گاز کربن را حدود 300000 مترمکعب در طی 25 سال آینده کاهش خواهد داد که معادل کاشت سه میلیون اصله درخت و عدم رانندگی به مسافت 1200 کیلومتر است. انجام این تغییر مهم، فرودگاه کوچین را در زمره فرودگاه های تحت پوشش طرح فرودگاه های سبز در آینده قرار داده است. از جمله سایر فرودگاههای تحت پوشش این طرح، فرودگاه بین المللی مکزیکوسیتی است که سال گذشته در فهرست فرودگاه های مشمول تغییر نهاده شد. طراحی این فرودگاه تازه در مرکز مکزیک به وسیله معمار مشهور انگلیسی و سازنده ساختمان ریشتگ (Reichstag) برلین، نورمن فاستر صورت گرفته است. پیش بینی می گردد که ساخت سالن اصلی فرودگاه در سال 2018 به انتها برسد. از ویژگی های منحصربفرد این فرودگاه می توان به کاهش مصرف انرژی و پیموددن مسیرهای کوتاه تر به وسیله مسافرین اشاره نمود. ترمینال شماره 2 Heathrow نیز که سال گذشته به بهره برداری رسید، نخستین فرودگاه دنیا دارای مدرک BREAM (واحد تحقیقات ارزشیابی محیطی) است. این ترمینال دارای ویژگی های سازگار با محیط زیست است؛ از جمله سقف مرتفع به بلندی 10 متری و پنجره های سقفی، پنجره های بزرگ از سقف تا کف برای استفاده حداکثری از نور آفتاب و سیستم روشنایی بسیار پیشرفته مجهز به لامپ های LED که در هنگام عدم استفاده بصورت اتوماتیک خاموش می شوند. نزدیکی این فرودگاه به باند پرواز باعث کاهش انتشار گاز کربن فراوریی به وسیله خودروهای حمل و نقل می گردد. بعلاوه در سال گذشته، فرودگاه بین المللی دنور در آمریکا چهار ردیف باتری خورشیدی را نصب نمود که سالانه قدرت 2 مگاوات برق را دارد. این میزان انرژی باعث کاهش فراوری سالانه 2200000 کیلوگرم گاز کربن می گردد و معادل انرژی مصرفی سالانه 500 منزل مسکونی در دنور است. پیش تر نیز چند فرودگاه در منطقه آمریکای شمالی از جمله فرودگاه بین المللی OHare شیگاگو از سال 2003 تحت پوشش طرح توسعه فرودگاه های سبز نهاده شدند. این طرح در سال 2009 مجددا به روز رسانی شده و به عنوان معیار اصلی استاندارد پایداری در طراحی فرودگاه ها در این کشور مورد استفاده قرار می گیرد. در سال 2006 نیز ترمینال A فرودگاه بین المللی لوگان بوستون تغییرات متعددی در این راستا از جمله نصب سقف ها و پنجره های جاذب منعکس کننده حرارت، چراغ های اتوماتیک و سیستم تصفیه کننده آب باران نمود و در نتیجه این تغییرات، به عنوان اولین ترمینال فرودگاهی در آمریکا، پیروز به کسب نشان LEED (مدیریت مصرف انرژی و طراحی محیطی) از انجمن ساختمان سبز شد. فرودگاه بین المللی توردو مونترال نیز در سال 2004 دست به تغییرات بزرگی برای صرفه جوئی در مصرف انرژی زد. از جمله این تغییرات موثر می توان به تعبیه سیستم گرمایشی پارکینگ زیرزمینی با لوله های آبگرم، و نصب پرده های اتوماتیک حساس به نور که در کاهش هزینه های گرمایش و تهویه مطبوع بسیار مفید واقع می شوند. و آخرین مورد طرح فرودگاه های سبز، فرودگاه بین المللی Phoenix Sky Harbor است که سال گذشته نشان طلائی را از جانب LEED (مدیریت مصرف انرژی و طراحی محیطی) برای طرح PHX Sky Train دریافت کرد. در این طرح، سیستم اتوماتیک انتقال جریان برق اثر ناشی از فراوری گاز کربن فرودگاه را سالانه در حدود 6000 تن کاهش می دهد. منبع: telegraph