سفر کاری تفریحی؛ سبک جدیدی از سفر برای حفظ تعادل بین کار و زندگی - کشتی کروز

کار یا تفریح؟ این سوالی است که در هتل ها، آژانس های کرایه ماشین و گیت های کنترل بلیط در فرودگاه ها در ایالات متحده و سایر نقاط دنیا، میلیون ها بار تا به امروز پرسیده شده است. آیا برای تجارت سفر می کنید یا برای تفریح؟ کار یا تفریح؟

حالا می توان پاسخ جدیدی به این سوال داد: کار و تفریح با هم.

سفر کاری تفریحی که در انگلیسی به نام های مختلفی از جمله bizcation ،workcation یا bleisure خوانده می گردد، فرایندی رو به رشد در دنیا گردشگری و سفر است که طی آن، مسافران تجاری، در ابتدا یا انتهای سفر کاری خود، چند روز بیشتر در مقصد می مانند تا زمانی را برای خود سپری نمایند. این چند روز بیشتر را می توان برای کشف بیشتر مقصد، استراحت و تجدید قوا یا صرفا چند روز دیرتر برگشتن به کار استفاده کرد.

شاید در گذشته، کارفرمایان به خاطر این موضوع از کارمندان شان عصبانی می شدند (و کارمندان هم اطلاع چندانی از خط مشی شرکت نداشتند و از سوال کردن درباره آن حذر می کردند)؛ اما طی چند سال گذشته تغییری در ارتباطات میان کارفرما و کارمندان اتفاق افتاده است و اکنون، هر دو گروه، درباره این گزینه با هم اتفاق نظر دارند.

آمارها نشان می دهد که سال گذشته، 60 درصد از سفرهای تجاری نوعی برنامه تفریحی را نیز شامل می شده است؛ این موضوع بیانگر آن است که این فرایند، نه تنها در حال رشد است؛ بلکه به وسیله شرکت ها نیز پذیرفته شده و اجرا می گردد. بیش از 286 میلیارد دلار در سال 2016 برای سفرهای تجاری داخلی پرداخت شده است؛ بنابراین، می توان این گونه نتیجه گرفت که شانس اتخاذ تصمیم های متنوع درباره هزینه های این نوع سفرها وجود دارد.

دلایل متنوعی برای رونق گرفتن مسافرت های کاری تفریحی وجود دارد. نوع مسافران علاقه مند به این نوع سفرها را می توان علت اول آن دانست: مسافران نسل هزاره. نسل هزاره که هر روز بر قدرت و تعدادشان در نیروی کار افزوده می شوند، سفرهای بیشتری برای کار و تجارت انجام می دهد و می خواهد بیشتر از نسل های پیشین سفر کند. آن ها به طور میانه 7.3 سفر در هر سال می فرایند.

علت دوم عبارت است از برقراری بهتر تعادل بین کار و زندگی؛ همان چیزی که نسل هزاره، در هر زمان و هر مکان، به صراحت آن را به عنوان اولویت خود مطرح نموده اند. کارمندان هزاره می خواهند دیده بشوند و به عنوان اعضای ارزشمند شرکت از آن ها یاد گردد و به راحتی قابل جایگزینی نباشند؛ بنابراین، آن ها خواستار کار در شرکت هایی هستند که با آن ها چنین رفتار کند و اجازه بدهد بین کار و زندگی شخصی خود توازن برقرار نمایند.

موریس هونور، معاون شرکت مسافرتی هرتز، می گوید:

افزایش سفرهای کاری تفریحی با این واقعیت ارتباط دارد که هر روز تعداد بیشتری از افراد هستند که می خواهند تعادل بهتری بین کار و زندگی خود برقرار نمایند.

کارفرمایان با فرایند جدیدی که در میان نیروهای کار رو به برتری است، زیاد دست وپنجه نرم نموده اند و برای حفظ کارمندان خود، با آغوش باز پذیرای ایده ها و سیاست هایی مانند سفرهای کاری تفریحی هستند؛ چرا که این کار می تواند از خستگی ناشی از کار کاسته و بر وفاداری کارمندان بیفزاید (کارمند خشنود، برترین سرمایه یک شرکت است و موجب بیشتر شدن بهره وری و ماندن طولانی مدت آن ها در شرکت می گردد). بنابراین، اگر کارمندی تقاضای چند روز مرخصی در سفرهای کاری خود به اینجا و آنجا کند، شرکت ها این درخواست را خواهند پذیرفت.

شرکت ها، با در نظر گرفتن این موضوع که هزاره ها، اولین نسلی هستند که با دانش کافی درباره فناوری و اینترنت وارد حوزه کاری شده اند و خود را به راحتی با شرایط سازگار می نمایند، درخواست های مربوط به تفریح در کنار کار را به راحتی خواهند پذیرفت و برای پیشبرد کار، چند تبصره برای سفرهای کاری تفریحی به سیاست های خود می افزایند. این سیاست ها از نظر جزئیاتی مانند اقامت هتل، طول مدت سفرها یا تخفیف هایی که در این موارد اعمال می گردد، در شرکت های مختلف فرق دارد.

این مسئله فقط به استارت آپ هایی که پر از نیروهای کار جوان هستند، مربوط نیست. شرکت های بزرگ هم به این موضوع توجه می نمایند. شرکت هایی مهم و تاثیرگذار در بازار سفرهای تجاری مانند AMEX Global Business Travel، عکس ها و مطالبی متنوعی حاوی مزایای بی شمار سفرهای کاری تفریحی منتشر نموده اند. شرکت های برتر در حوزه صنعت سفر مانند Expedia نیز پژوهش هایی را برای اثبات مزایا و دامنه این نوع سفرها شروع نموده اند.

یک سوال مهم: مگر نه اینکه کارمندان باید هزینه چند شب بیشتر اقامت در هتل و نیز، غذا و سایر موارد را خودشان بپردازند؟ اگر آن ها به یک شهر شلوغ و بزرگ رفته باشند، این هزینه ها اصلا مقرون به صرفه نخواهند بود!

حق با شما است. اضافه کردن یک یا دو روز برای تفریح به یک سفر کاری به هزینه خود مسافر انجام می گردد. اما آن ها باز هم می توانند از بعضی امکانات سفرهای کاری خود بهره ببرند تا از هزینه ها بکاهند؛ مثلا از تخفیف های شرکت برای اقامت در هتل استفاده نمایند. این تخفیف، نرخی است که در ازای هر شب اقامت در هتل بر اساس مذاکرات صورت گرفته بین هتل و شرکت کم می گردد و مسافر می تواند پول های خود را به این ترتیب پس انداز کند. خیلی از شرکت ها در حال حاضر این مورد را به سیاست های سفرهای کاری تفریحی خود افزوده اند تا کارمندانی که زیاد به سفرهای کاری می فرایند از آن بهره ببرند.

سفر کاری تفریحی جای خود را در ایالات متحده باز نموده است و شهرهایی مانند سیاتل، دنور و آتلانتا، از جمله مقصدهای برتر داخلی برای این گونه سفرها هستند. شهرهای کوچک تری مانند میناپولیس یا تمپا نیز که در شرایط دیگر میزبان گردشگران زیادی نیستند، اما تاجران زیادی به آنجا رفت وآمد می نمایند، می توانند برای یک تعطیلات آخر هفته طولانی مقصدی مجذوب کننده باشند.

افزودن یک بخش تفریحی به سفرهای کاری بین المللی نیز در حال افزایش است و 80 درصد از سفرهای کاری به خارج از کشور به همین ترتیب تغییر ماهیت داده اند. اگر شرکتی قرار است صورت حساب هزینه پرواز به توکیو را بپردازد که یکی از مهم ترین مقصدهای سفرهای کاری تفریحی در سطح بین المللی است، چرا نباید از این فرصت بهره برد؟

بنابراین، دفعه بعدی که در حال برنامه ریزی برای یک سفر کاری بزرگ هستید، از اینکه از کارفرما بخواهید به شما اجازه یک یا چند روز اقامت بیشتر برای پیاده روی در خارج از شهری که همواره دوستش داشتید یا گشت وگذار در موزه ها را بدهد، نترسید. این احتمال وجود دارد که درخواست شما را بپذیرند و شاید حتی شما را به این کار تشویق هم بنمایند. سفر کاری تفریحی، شیوه ای عالی برای قدردانی از کارمندان به وسیله شرکت ها است. کارمندان هم می توانند به این طریق دنیا بینی خود را توسعه بدهند. این کار از آن ها تاجرانی بهتر، مسافرانی با تجربه تر و از همه مهم تر، انسان هایی دنیا دیده تر خواهد ساخت.