برزرک؛ از مانگا تا انیمه و بازی - کشتی کروز

به مناسبت درگذشت میورا، در این مقاله قصد داریم مروری بر زندگی میورا، برزرک و آثار اقتباس شده از آن داشته باشیم.

کنتارو میورا: نابغه درون گرا

کنتارو میورا شخصی درون گرا بود، طوری که با وجود اینکه مانگایی با فروش 50 میلیونی در چنته دارد، به زحمت می توان عکس یا فیلمی از او پیدا کرد. در واقع تنها فیلم موجود از او در اینترنت، سخنرانی او در مراسم جایزه فرهنگی تزوکا اوسامو (Tezuka Osamu Cultural Prize) است که متأسفانه کیفیت بسیار پایینی دارد و به زبان ژاپنی و بدون زیرنویس است. درون گرا بودن او حتی از اخبار مرگش هم تعیین است، چون با اینکه او 6 می فوت کرد، ولی خبر مرگ او تازه 20 می دنیای شد. طبق اطلاعات موجود میورا هیچ گاه ازدواج نکرد (با اینکه مدتی شایعه اش پیش آمده بود) و در کل زندگی اجتماعی فعالی نداشت و بیشتر وقتش را صرف هنرش کرد، هنری که استاندارد کیفی آن یک سر و گردن که چه عرض کنم، تمام قد از بیشتر مانگاها بالاتر است و بسکمک از طرفداران برآورد می کنند به خاطر فشار کاری زیادی که به او تحمیل کرد، در مرگ زودهنگام او نقش داشت.

میورا طراحی را از سن ده سالگی شروع کرد. اولین اثر او مانگایی به نام میورَنگِر (Miuranger) بود که برای هم مدرسه ای هایش طراحی کرد. میورا در اوایل نوجوانی به استفاده از تکنیک های حرفه ای طراحی روی آورد و در دبیرستان در برنامه های طراحی فوق برنامه شرکت کرد. در این دوران او به همراه دوستش کوجی موری (Koji Mori) یک دوجینشی علمی تخیلی طراحی کرد و آن را برای هفته نامه Weekly Shōnen Sunday فرستاد، ولی این اثر در دور آخر گزینش حذف شد. (دوجینشی اصطلاحا به مانگا یا رمانی گفته می گردد که شخصی آماتور آن را تولید کرده و با زحمت خودش چاپ می کند).

میورا در سن 18 سالگی به عنوان دستیار جورج موری کاوا (George Morikawa)، خالق مانگای بوکس محور هاجیمه نو ایپو (Hajime No Ippo) استخدام شد، اما طولی نکشید که موری کاوا عذر او را خواست، چون متوجه استعداد و مهارت بالای او در طراحی شد و طبق گفته خودش چیزی نمانده بود که بخواهد به او یاد دهد.

از سن 18 سالگی تا 23 سالگی میورا کارهای متفرقه انجام داد که در پیشرفت او به عنوان طراح نقش داشتند، ولی شهرت آن چنانی ندارند. از این کارها می توان به فوتاتابی (Futatabi) و نوا (NOA) اشاره کرد. احتمالا اولین کار شاخص او طراحی مانگای سلطان گرگ ها (King of the Wolves) بود، مانگایی که بورونسون (Buronson)، نویسنده مشت ستاره شمالی (Fist of the North Star) آن را نوشته بود، مانگایی که یکی از الگوهای خود میورا هم بود.

در جریان طراحی برای سلطان گرگ ها، به طور دقیق تر در سال 1988، میورا طرح اولیه 48 صفحه از مانگای برزرک را در ماهنامه ای منتشر کرد و یک سال بعد، در سال 1989، اولین والیوم برزرک رسما منتشر شد. به قول فرنگی ها The rest is history.

برزرک: پرتره یک قلچماق حساس

برزرک اثری بس گسترده است، بنابراین ارائه توصیفی کوتاه از محتوای آن ناخواسته منجر به بی انصافی می گردد. در نگاه اول برزرک یک اثر شمشیر و جادو (Sword and Sorcery) با موضوع یک شمشیرزن عصبانی و کله خراب به نام گاتس (Guts) است که یک تنه به جنگ با هیولاها، شیاطین و انسان های پلید و فاسد می رود و از این راه، قرار است فانتزی قدرت پسرهای نوجوان را ارضا کند. اما در عمل برزرک چیزی فراتر از این است. گاتس در ظاهر شمشیرزن قلچماق است، اما در باطن مردی اسیب دیده، آسیب پذیر و احساساتی است که عملا عذاب جهنم را با گوشت و پوست و خونش احساس می کند و هر بلای بدی که فکرش را بکنید، سرش می آید، ولی همچنان به زندگی ادامه می دهد و اشخاصی را پیدا می کند تا بهشان اهمیت دهد و بهشان اعتماد کند. در دل داستان تاریک و غم انگیز برزرک، پیامی امیدبخش نهفته است.

همیشه اثر لحظه ای یک داستان با اثری که به مرور زمان در روح مخاطبش به جا می گذارد یکسان نیست. شاید اثر لحظه ای برزرک همان ارضای فانتزی قدرت باشد (و انصافا این کار را هم خوب انجام می دهد)، ولی آن احساسی که برای طرفداران پر و پا قرص برزرک برجسته تر است، حس غصه و تنهایی و عذابی است که گاتس مجبور به تحمل کردن آن می گردد، حسی که در قالب آهنگ معروف Guts Theme از اقتباس انیمه ای سال 1997 به خوبی تجلی پیدا کرده است و این روزها آن را روی ویدیوهایی که قرار است حس بحران وجودی و گم گشتگی انسان مدرن را منتقل کنند، پیدا می کنید، آهنگی که تا حدی جنبه میم مانند هم پیدا کرده است.

برای نشان دادن پررنگ بودن احساسات در برزرک در مقایسه با اثر هم رده، به نظرم مقایسه آن با کونان بربر (Conan the Barbarian) مفید واقع می گردد. کونان هم تا حد زیادی به گاتس شباهت دارد، از این لحاظ که او هم جنگجویی بزن بهادر و سرسخت است که هیچ خدا و انسان و شیطانی جلودار او و شمشیر برنده اش نیست. اما برخلاف گاتس، کونان آسیب پذیر نیست. او همان قدر که به نظر می رسد، سرسخت است و با اینکه او هم انسانیت و لطافت خاص خود را دارد، ولی این انسانیت و لطافت را بیشتر در قبال مظلومان و ضعفا نشان می دهد، وگرنه روح خودش مثل سنگ سخت است. به عبارت دیگر، کونان ایدئال مردی است که گاتس می خواهد باشد، ولی به خاطر روان زخم های زیادی که پشت سر گذاشته نمی تواند.

منابع الهام برزرک

برزرک منابع الهام زیادی دارد. در دنیای پرجزئیات و غنی که میورا خلق کرده، معادل های آشنایی زدایی شده و بعضا تاریک تری از بسکمک از عناصر آشنای سبک فانتزی را پیدا می کنید: از الف ها و پری ها گرفته تا ترول ها و اژدهایان. در واقع میورا در مصاحبه مخصوص کتاب Berserk Illustrations File در سال 1996 قصه های شاه پریان برادران گریم را به عنوان یکی از منابع الهام خود معرفی کرده است. این میزان آشنایی زدایی به حدی است که مثلا اگر بار اول این موجود را ببینید، متوجه نشوید که یک ترول است:

از دیگر منابع الهام او می توان به نمونه های زیر اشاره کرد؛

• فیلم های پل ورهوون (Paul Verhoeven)
• مجموعه فیلم های دوزخ افروز (Hellraiser)
• مانگای مشت ستاره شمالی
• مانگای جک خشن (Violence Jack)
• طراحی های هنرمندان قدیمی مثل هیرونیموس بوش، ام.سی. اشِر، گوستاو دوره و پیتر بروگل

با اینکه میورا رسما به لاوکرفت به عنوان یکی از منابع الهامش اشاره نکرده، ولی برزرک تا حد زیادی تحت تأثیر وحشت کیهانی یا وحشت لاوکرفتی هم هست. یکی از درون مایه های رایج در آثار لاوکرفت این است که ما انسان ها در کائناتی بزرگ زندگی می کنیم که از درک ما خارج است و بسکمک از هیولاهای لاوکرفتی، قرار است استعاره ای از ذات غیرقابل درک کهکشان باشند. این غیرقابل درک بودن از ظاهر عجیب غریب و ماهیت فراانسانی شان نشأت می گیرد، چون این هیولاها آن چنان با دنیا بینی انسانی بیگانه اند که حتی الفاظ ساده ای مثل نیکی و پلیدی هم نمی توان به آن ها نسبت داد. در برزرک هم چه از لحاظ ظاهری چه از لحاظ ایده وحشت کیهانی، هیولاهای لاوکرفتی حضور دارند و از آن ها می توان به گانیشکا (Ganishka) و و خدای دریا (Sea God) هم اشاره کرد.

چیزی که به عمیق تر شدن و جذاب تر شدن برزرک کمک می کند، این است که میورا علاوه بر دنیای تخیل، از تاریخ واقعی هم برای غنی تر کردن دنیایش الهام گرفته است.

تاریخی ترین بخش برزرک قوس داستانی عصر طلایی (The Golden Age Arc) است که در آن، گاتس به گروهی متشکل از مزدوران به نام دار و دسته شاهین (Band of the Hawk) می پیوندد که رهبر آن بهترین دوست او گریفیث (Griffith) است. قوس داستانی عصر طلایی برجسته ترین قوس داستانی برزرک است و انیمه ها و بازی های برزرک عمدتا به حوادث این قوس می پردازند. اگر طرفدار فانتزی و کلا جو قرون وسطایی هستید، احتمالا از آن خوشتان خواهد آمد.

ریشه های تاریخی برزرک

هشدار: حاوی اسپویل از کلیات قوس های داستانی برزرک

داستان این قوس از این قرار است که دار و دسته شاهین درگیر جنگی است که بیش از صد سال است که بین دو کشور خیالی به نام میدلند (Midland) و چودر (Chuder یا Tudor به زبان ژاپنی) ادامه دارد. میدلند معادل انگلستان قرون وسطی، چودر معادل فرانسه قرون وسطی و جنگ بین دو کشور کننده جنگ صد ساله (The Hundred Years War) است که از سال 1337 تا 1453 بین این دو کشور جریان داشت. در این جنگ مزدورها نقشی اساسی داشتند و ریشه تاریخی دار و دسته شاهین در دنیای واقعی هم بدون شک به مزدورهای جنگ های صدساله برمی گردد. علاوه بر گروه های مزدور، سیاست فئودال و اختلاف طبقاتی شدید بین اشراف زادگان و رعیت ها هم در این قوس داستانی پررنگ است.

علاوه بر این، رویکرد میورا به آرمان های قرون وسطایی تا حد زیادی به رویکرد جورج آر.آر. مارتین در نغمه یخ و آتش (A Song of Ice and Fire) شبیه است. بدین معنا که میورا هم به این نکته ظریف واقف است که با اینکه تصویر عامه پسندانه از قرون وسطی، شوالیه های شرافتمندی است که کارشان دفاع از ضعفا بود، در واقعیت این شوالیه ها ماشین های کشت وکشتار بودند و بسکمک از آن ها افراد فاسدی بودند که کارهای کثیف پادشاهان و اشراف زادگانی فاسدتر از خودشان را انجام می دادند و از قضا دید به شدت بالا به پایینی نسبت به رعیت ها و ضعفا داشتند. در برزرک تنها شخصیتی که واقعا به آرما ن های شوالیه ها (به اصطلاح Chivalry) پایبند است شخص گریفیث است که بهتر است درباره اش صحبت نکنیم.

عنصر قرون وسطایی دیگر وجود نهاد مذهبی یکتاپرستی به نام هولی سی (The Holy See) در برزرک است که معادل واضحی از کلیسای کاتولیک است. هولی سی هم مثل کلیسای کاتولیک بیشتر از اینکه نهادی مذهبی باشد، نهادی سیاسی است که قدرتش را از سنت های مذهبی استخراج کرده است. در راس هولی سی شخصیتی مثل پوپ واقع شده است و محفلی از شوالیه ها (که شبیه به تمپلارها و شوالیه های هوسپیتالر هستند) هم به آن خدمت می کنند.

خوشبختانه کلیسای کاتولیک در دوران قرون وسطی اینقدر گل کاشته که برای پیدا کردن جنبه های تاریک آن لازم نیست زحمت زیادی کشید. یکی از جنبه های تاریک کلیسای کاتولیک تفتیش عقاید (The Inquisition) بود که کارش مجازات کردن هرکسی بود که رفتارهای جنسی، عقاید و باورها یا شغلش با ایدئال های کلیسا فاصله داشت. در برزرک کننده خشونت و استبداد مفتشین عقاید در شخصیت موزگوس (Mozgus) تجلی پیدا کرده. یک مفتش فوق مذهبی که با گروهی از شکنجه گران تحت فرمانش در دنیا سفر می کند تا کفر را ریشه کن کند. موزگوس از طریق مهربانی نشان دادن به فقرا، بیماران و افراد بدشکل و بدقواره آن ها را وارد حلقه درونی اش می کند و از آن ها شکنجه گرانی قهار می سازد؛ کاری که احتمالا به استفاده ابزاری کلیسای کاتولیک از مستضعفین برای گسترش قلمرویش اشاره دارد.

در ادامه مجموعه، پس از اینکه جنگ بین میدلند و چودر به انتها می رسد، هر دو قلمروی پادشاهی (به علاوه بیشتر کشورهای دیگر داستان که با الهام از کشورهای اروپایی قرون وسطی خلق شده اند) مورد حمله امپراتوری کوشان (Kushan Empire) قرار می گیرند. رهبر امپراتوری کوشان همان گانیشکا است که پیش تر به عنوان هیولای لاوکرفتی به او اشاره کردیم، هرچند او در ابتدا یک هیولا نیست.

تمدن کوشان الهام گرفته از تمدنی واقعی به همین نام است که از قرن 1 تا 4 میلادی بر نواحی ای شامل افغانستان، شمال هند، نپال، پاکستان و… حکم فرمایی می کرد. در مانگا برای به تصویر کشیدن کوشانی ها از عناصر زیادی از فرهنگ و آیین هندی ها الهام گرفته شده است. مثلا اسلحه هایی که استفاده می کنند، اسلحه های هندی واقعی مثل کاتار (Katar) و اورومی (Urumi) است و در مرکز نیروی سواره نظام سنگین شان فیل ها قرار دارند. مفاهیم هندو مانند آنچه در ادامه آورده شده است.

پیشاچا (شیاطین گوشت خوار)

سادو (مرتاض های هندی)

کندالینی (به معنای قدرت مار که به مرکز انرژی در پایین ستون فقرات انسان اشاره دارد)

در کل میورا شخصی است که تعیینا آگاهی بالایی به

• دستاوردهای سبک فانتزی
• دستاوردهای هنرمندان
• حوادث تاریخی

داشته و با ترکیب آگاهی خود در هر سه زمینه، اثری خلق کرده که بین مانگاها، از عمقی مثال زدنی در زمینه هایی چون درون مایه و دنیاسازی برخوردار است.

نگاهی به انیمه های برزرک

در بسکمک از نمونه ها، انیمه اقتباس شده جایگزینی برای کسانی است که به هر دلیلی دوست ندارند مانگا بخوانند. درباره برزرک چنین نگرشی به هیچ عنوان صحیح نیست. بیشتر محتوای داستانی برزرک به انیمه تبدیل نشده و از طرف دیگر، برزرک و وگاباند (Vagabond) عموما به عنوان دو اثری شناخته می شوند که بالاترین سطح طراحی را بین مانگاهای موجود دارند. فقط کافی ست نگاهی به عکس های زیر بیندازید.

آیا مانگایی را که چنین سطحی از طراحی دارد، می توان با انیمه جایگزین کرد؟

با این وجود، برزرک سه اقتباس انیمه ای دارد که حداقل یکی شان خوب است، چون خود میورا بر ساخت آن نظارت داشته. در ادامه به معرفی آن ها می پردازیم.

برزرک (1997)

برزرک (1997) همان انیمه ای است که گفتیم خوب است. برزرک اولین اثر اقتباسی از مانگاست، 25 اپیزود دارد و کلیت قوس داستانی عصر طلایی و بخش کوچکی از قوس داستانی شمشیرزن سیاه (Black Swordsman Arc) را پوشش می دهد. این انیمه با نگرشی مینی مالیست ساخته شده، به این معنا که بخش زیادی از محتوای آن نمای ثابت و با کمترین میزان حرکت است، ولی این نماها به قدری زیبا هستند که به زحمت می توان آن را نقطه ضعف به حساب آورد.

برزرک تا حد زیادی به داستان اصلی وفادار است، ولی یک تفاوت بزرگ با مانگا دارد و آن هم این است که در آن پاک (Puck)، پری کوچکی که گاتس را همراهی می کند، غایب است. این مسأله به قوس داستانی عصر طلایی خدشه ای وارد نکرده، اما کیفیت بخش مربوط به شمشیرزن سیاه را پایین آورده، چون در آن قسمت پاک نقشی حیاتی در داستان ایفا می کند.

برزرک: سه گانه عصر طلایی (2013-2012)

این انیمه، همان طور که از اسمش تعیین است، باز هم به وقایع قوس داستانی عصر طلایی می پردازد، با این تفاوت که فرمت آن به جای انیمه سریالی، فیلم سینمایی است. این سه گانه از سه فیلم تشکیل شده؛

• برزرک: عصر طلایی - بخش اول: تخم مرغ پادشاه
• برزرک: عصر طلایی - بخش دوم: نبرد دالدری
• برزرک: عصر طلایی - بخش سوم: ظهور

انیمیشن این سه فیلم ترکیبی از پویانمایی دو بعدی کلاسیک و CGI است. با اینکه انیمیشن فیلم ها ایدئال نیست و بعضی جاها ماست مالی شده و بدقواره به نظر می رسد، ولی در کل کارش را انجام می دهد.

حالا سؤال اینجاست که اگر کسی بخواهد داستان عصر طلایی را تماشا کند، کدام گزینه برایش بهتر است؟

طبعا اگر دنبال داستانی پرجزئیات تر و با آهنگ روایی بهتر هستید، انیمه 1997 بهتر است. به هر حال نمی توان داستانی را که تقریبا در 9 ساعت تعریف شده، در 4 ساعت و سی دقیقه تعریف کرد و چیزی را از دست نداد. البته سه گانه سینمایی مزیت های زیر را دارد.

• میزان تحرک تصویری آن بیشتر است و در آن از نماهای ثابت انیمه سریالی خبری نیست.
• بعضی جزئیات داستانی در آن گنجانده شده که در انیمه سریالی غایب است.
• شدت سانسور آن کمتر است.

ولی در کل از لحاظ کیفیت داستانی انیمه بهتر است و ترجیحا سراغ آن بروید و بعد سه گانه سینمایی را ببینید.

برزرک (2016)

انیمه اقتباسی سال 2016 از 24 اپیزود تشکیل شده و داستان را از همان جایی که قوس داستانی عصر طلایی به انتها می رسد ادامه می دهد؛ یعنی سه قوس داستانی شمشیرزن سیاه، شاهین امپراتوری هزاره (Hawk of the Millennium Empire) و محکومیت (Conviction).

متأسفانه این اقتباس انیمه ای با بازخورد منفی از طرفداران روبه رو شد. دلیل آن کیفیت فنی پایین آن است. انیمیشن CGI انیمه بسیار زشت و بدترکیب است، انتخاب موسیقی و ویرایش صدای انیمه سؤال برانگیز است و حرکت دوربین اعصاب آدم را خرد می کند. شرکتی که مسؤول ساخت انیمه بوده، زمان کافی برای یک محصول درست حسابی نداشته و خیلی از جنبه های ساخت آن را ماست مالی کرده است.

همچنین بسکمک از جزئیات مانگا در انیمه نادیده گرفته شده و کلا سبک داستان گویی متفاوت است. برای همین اگر مانگا را دنبال می کنید، ترجیحا سراغ این انیمه نروید. ولی اگر از آن دسته افرادی هستید که فقط انیمه تماشا می کنند، می توانید سراغ این انیمه بروید. چون جذابیت ذاتی دنیا و داستان برزرک آن را قابل تحمل می کند. لااقل اگر مانگا را نخوانده باشید، سر اینکه این اقتباس چقدر با منبع اقتباسش فاصله دارد، حرص نمی خورید.

نگاهی به بازی های برزرک

در حوزه گیم برزرک آن طور که شایسته است ندرخشیده است. شاید دلیلش این باشد که گاتس ذاتا شخصیتی بیش از حد قدرتمند است و وقتی قاطی می کند، یک لشکر سرباز را با شمشیر گنده اش از وسط نصف می کند و هیچ تکنیک و استراتژی خاصی پشت مخرب بودن او وجود ندارد. با اینکه در ظاهر او شخصیتی ایدئال برای تبدیل شدن به ستاره یک بازی ویدیویی است، ولی به سختی می توان برای گاتس چالشی ایجاد کرد و ایجاد چالش هم جزء اصول طراحی گیم است.

با این حال بر مبنای برزرک سه بازی منتشر شده که به نوبه خود بد نیستند. در ادامه به معرفی کوتاه آن ها می پردازیم.

Sword of the Berserk: Guts Rage (2000)

بازی شمشیر برزرک: خشم گاتس یکی از بازی های انحصاری برای دریم کست سگا بود که در سال 1999 در ژاپن و سال 2000 در غرب منتشر شد. این بازی بین جلد 22 و 23 مانگا اتفاق می افتد و به عنوان یکی از اولین بازی هایی شناخته می گردد که در آن رویدادهای فوری (QTE) به کار برده شد. در این بازی با توجه به شکست یا موفقیت شما در انجام این رویدادهای فوری، جهت داستانی عوض می گردد و بنابراین راه های متفاوتی برای رسیدن به انتها بازی وجود دارد.

با توجه به اینکه خشم گاتس یکی از عناوین انحصاری برای دریم کست، کنسول محکوم به فنای سگا بود و برخلاف شنمو (Shenmue) یکی از آثار کلاسیک گیم نیست، جزء بازی های گمنام و فراموش شده به حساب می آید. اما طبق گفته ها و شنیده ها بازی است که داستان بسیار خوب و وفادارانه ای به مانگا دارد (البته جای تعجب ندارد، چون میورا یکی از نویسندگان آن است) و حتی به گفته یکی از منتقدان تمرکزش روی داستان بیش از حد است. بنابراین اگر طرفدار پر و پا قرص مانگا هستید، شاید بد نباشد هر طور شده، آن را از سایت های Abandonware پیدا و بازی کنید. چون اگر گیم پلی آن چنگی به دل نزند، مسلماً به خاطر داستانش هم که شده، طرفداران برزرک از آن لذت خواهند برد.

Berserk Millennium Empire Arc: Chapter of the Holy Demon War (2004)

این بازی دنباله مستقیم برای بازی قبلی است که روی دریم کست منتشر شد و داستان را از جلد 22 تا 27 مانگا دنبال می کند. متأسفانه جنگ دیو مقدس فقط در ژاپن و کره منتشر شده و بقیه باید از راه پچ های ترجمه آن را بازی کنند.

این بازی نسبت به بازی قبلی مراحل بزرگتری دارد، ولی همچنان همان گیم پلی قبلی را دارد؛ یعنی گیم پلی هک و اسلش علیه گله ای از سیاهی لشکرها و باس های سرسخت. در این بازی به کل اسلحه های معروف گاتس مثل اژدهاکش (Dragon Slayer)، زوبین سریع، بمب ها، چاقوهای پرتابی و البته توپ دستی نمادین او دسترسی دارید. در این بازی می توانید به شکل افقی، عمودی و اریب با شمشیرتان حمله کنید، می توانید ضربات سبک، سنگین، دفع حمله و جهش به سمت جلو اجرا کنید و همچنین گاتس مجهز به حالت سوپر (Super Mode) است که با ضربه زدن و ضربه دریافت کردن پر می گردد و وقتی کامل پر گردد، گاتس قاطی می کند و همان کارهایی را در میدان نبرد انجام می دهد که از او انتظار دارید. در این بازی گاتس تعدادی همراه دارد که هر کدام قابلیت هایی دارند و به نحوی به او کمک می کنند.

Berserk and the Band of the Hawk (2017)

ساختن یک بازی با سبک جنگجویان سلسله (Dynasty Warriors) در دنیای برزرک ایده ای بود که عملا التماس می کرد تا به واقعیت بپیوندد. جنگجویان سلسله مجموعه بازی هایی است که در آن از بین چند گزینه موجود یک جنگجو را انتخاب می کنید و سپس در نقش او به جان یک لشکر دشمن می افتید و این وسط یک سری مأموریت هم انجام می دهید. اگر با برزرک آشنایی داشته باشید، می دانید که اگر گاتس در کل زندگی اش در یک زمینه موفقیت کسب کرده باشد، همین است؛ نصف کردن یک لشکر دشمن.

همان طور که از اسم بازی تعیین است، این بازی قوس داستانی عصر طلایی را پوشش می دهد، ولی علاوه بر آن قوس شمشیرزن سیاه، محکومیت و شاهین هزاره (Millennium Falcon) را هم در بر می گیرد.

این بازی تنها بازی برزرک است که به طور رسمی و بدون مشکل در دسترس است و می توانید روی کنسول های نسل قبلی و همچنین استیم آن را پیدا کنید. خوشبختانه بازی بدی هم از آب درنیامده و بازخورد خوبی دریافت کرده است.

جمع بندی

حالا که برزرک و آثار اقباس شده از آن را به طور خلاصه معرفی کردیم، یک سؤال باقی می ماند: آیا برزرک قرار است ادامه پیدا کند یا مرگ میورا به معنای انتها داستان است؟

یک سری حرف و حدیث شنیده می گردد مبنی بر اینکه دستیاران میورا کار او را ادامه خواهند داد، ولی هنوز چیزی تعیین نیست. یکی از این دستیاران توییت کرده بود: من نمی دونم چه اتفاقی قراره بیفته و در جایگاهی نیستم که تصمیم گیری کنم، برای همین برای یه مدت چیزی نمی گم. حتی اگه برنامه خاصی هم در راه باشه، در زمان بندی تعیین ارائه می شه. در آخر می خوام از همه بابت طرفداری از کار آقای میورا و حمایت خستگی ناپذیرتون تشکر کنم.

آینده سری برزرک هرچه که باشد، یک مسئله پر واضح است: چهل جلد قطوری که از برزرک منتشر شده اند، به قدری خوب هستند که حتی اگر داستان ناتمام بماند، چیزی از ارزش آن کم نمی گردد. برزرک هم داستانی نیست که به پیچش ها و غافلگیری های سنگین وابسته باشد و به اصطلاح از آن داستان هاست که در آن خود سفر از مقصد اهمیت به مراتب بیشتری دارد.

اگر از آن دسته افراد هستید که از صبر کردن برای منتشر شدن فصل جدید مانگا بیزار هستند، در حال حاضر بهترین موقع برای ورود به دنیای برزرک و تجربه نبوغ میورا است، چون برزرک از آن آثاری بود که انتشار نامنظم داشت و گاهی بین انتشار فصول فاصله زیادی می افتاد. ولی با توجه به اینکه میورا دیگر در قید حیات نیست، کل کارنامه کاری او حی و حاضر جلوی رویتان است و حتی اگر برزرک ادامه پیدا کند، مسلماً با دورانی که میورا داشت روی آن کار می کرد، تفاوت خواهد داشت. چون در نهایت نبوغ میورا به حدی است که حتی روی داستانی که خلق کرده سایه بیندازد و هویتی جداگانه پیدا کند.