اصفهک؛ روستایی که جهانی شد - کشتی کروز

همان جا در پارکینگ عمومی ورودی روستا باید وسیله نقلیه ات را بگذاری و چندین قدمی پیاده به سمت یکی از هفت خانه ای که بازسازی شده و اکنون آماده پذیرایی و اقامت میهمانان است، راه بیفتی. میهمان نوازی اصفهکی ها از همان ورودی آغاز می شود. همچنان که در میان خرابه های روستا قدم می زنی، نگاهت به آسمان آبی است و نخل های سبز و کوهستانی که در ورای آن ها پیداست.

کم کم در کوچه پس کوچه های روستا محو می شوی، جایی که تنها صدای گا م های خودت را می شنوی و شاید پرنده ای یا وزش بادی ... به یکی از آن هفت خانه می رسی ... هرچند همگی نامی دارند یا برگرفته از نام صاحبان شان یا نامی به فراخور سلیقه اهالی، اما مهم نیست میهمان کدام خانه ای .. آنجا میهمان مردم اصفهک هستی؛ مردمی که به گفته محسن مهدیزاده - از جوانان بانی و باهمت بازسازی روستا، حالا یک تیم هستند. محسن و مهدی و مصطفی و حسین ندارند، آنجا همه چیز تقسیم می شود؛ از خدمات و پذیرایی از میهمانان و حفظ و نگهداری و بازسازی روستا تا منافعی که از اجرای هر پروژه ای به دست می آید.

تعدادی از جوانان این روستای ویران شده پس از زلزله بیست وپنجم شهریورماه 57 که سال ها پس از زلزله به دنیا آمدند و تنها تصورات آن ها از روستای آبا و اجدادیشان به خاطرات خوش پدر و مادرهایشان یا پدرعظیم و مادرعظیم هایشان می رسد، از سال 93 به فکر می افتند در روستایشان کاری کنند. پس از مطرح شدن بافت تاریخی آن به عنوان یکی از آثار ملی، از معرفی روستا به رهگذران جاده مجاور روستا در دکه ای ساده آغاز کردند و به سادگی از آنان می خواستند نگاهی به روستایشان بیندازند، بدون اینکه نگاه منفعت طلبانه مالی داشته باشند و روزی یکی از این اهل سفر گذرنده از آن جاده فرامرز پارسی بود؛ استاد خوش اندیشه بازسازی و اهل سفر که هدایتگری شد برای اجرای پروژه ای که همچنان ادامه دارد و تا به امروز به بازسازی هفت خانه، یک مدرسه و مسجد، حمام سنتی خزینه دار، ایجاد یک رصدخانه و یک پژوهشکده معماری منتهی شده است.

از اینجا اصفهک زنده و زنده تر می شود. بسیاری از آن قدیمی تر ها که حتی دل شان نمی خواست قدم در آن بگذارند تا مبادا خاطرات تلخ شان از آن ویرانی عظیم آزارشان دهد و گاهی به این جوانان هم از ناشدنی بودن احیای روستا هشدار می دادند و شاید در دل شان آن را جنون جوانی می دانستند، حالا کم کم همراه می شدند. یکی یکی صاحبان خانه ها راضی می شدند خانه هایشان را به دست گروه بازسازیکار بسپارند و اینچنین شد که نسل جوان روستا گنج های خود را در روی زمین یافتند؛ آنچنان که فرامرز پارسی به آنان توصیه کرده بود. سال 94 دو خانه آماده می شود، خانه هایی که هنوز خشت و گل شان خشک نشده، میزبان نخستین دنیاگردان اصفهک می شوند.

این خانه ها که هرکدام نمایی از معماری زیبای کویری منطقه را می نمایانند، قرار است اقامتگاهی برای آسودن دنیاگردان باشند در دل منطقه ای که از هر سو با طبیعتی بکر احاطه شده؛ آسمانی آبی و پرستاره، کویری زیبا با درختان و باغ هایی سرسبز در حاشیه آن و کوهستانی در ورای آن که گویی نگاهبان منطقه است. هیچ دودی از قلیان و سیگار در محوطه روستا دیده و هیچ ظرف پلاستیکی استفاده نمی شود. هیچ حیوانی قدم به درون اتاق ها نمی گذارد و هیچ انسانی با کفش در اتاق راه نمی رود. شب ها نور فانوس ها، روشنی بخش کوچه هاست و سکوت زینت بخش فضا.

حمام سنتی خزینه دار روستا با نگاهی نو پیشنهادی صرفه جویانه در مصرف آب است و طراحی سطل های زباله تفکیک کننده تر و خشک، گامی در جهت حفظ زیست بوم. اینجا با دمنوش ها و شربت های محلی پذیرایی می کنند و هر روز از خوراکی محلی رونمایی می شود. در روستا که قدم بزنید با تمام وجود بودن در یک روستا را حس می کنید، با تمام ویژگی هایش، نه اثری از لوله کشی و کنتور گاز هست، نه خنک کننده های آنچنانی ... دیوار ها خشت و گلی اند و جاده های منتهی به خانه ها سنگ فرش. آسمان آن قدر آبی است که تصویر پرنده نشسته بر لب بام انگار نقاشی است و شب ها دلت می خواهد ساعت ها وقت داشته باشی زل بزنی به آسمان جواهرنشان که مثل آسمان تمام کویر های ایران دلبری می کند، که دل برده است؛ مگر نه اینکه آن همه دنیاگرد آلمانی و فرانسوی و لهستانی و اسپانیایی دلداده اش شده اند؛ و هنوز معطرترین سبزی های آن منطقه را دارد که صادر می شود و صنایع دستی که به همت اهالی احیا شده است.

حالا دنیاگردان روستا شب ها دور آتش جمع می شوند و پخت نان های محلی را نظاره می کنند یا مشاعره می کنند و بازی های محلی مثل سرشاخ و طناب کشی را تمرین می کنند و روز ها به دیدار از دیدنی های اطراف می فرایند.

حالا اصفهک در سالی که به نام دنیاگردی روستایی نام گرفته بیش از پیش، درخشان در این حوزه حضور دارد و با تجربه هایی که اندوخته یکی از طلایه داران دنیاگردی در این سال می شود. حالا روایت اصفهک و جوانان باهمتش یکی از 14 قصه تأثیرگذار در صنعت دنیاگردی ایران شده است.

حالا اصفهک می رود تا در مهم ترین نمایشگاه دنیاگردی دنیا -ای تی بی برلین - سر خود را بالا بگیرد و جایزه بهترین پروژه مشارکتی در حوزه دنیاگردی - To Do Award 2020- را دریافت کند و از آنچه بر آن گذشته است، ارایه دهد.

حالا روح همدلی صادقانه اصفهکی ها بیشتر دنیای شده است ...